Hz. Hasan’ın (ra) köleyi azat etmesi
Vadedilen Mesih ve Mehdi hazretlerinin 2. Halifesi ve aynı zamanda Cemaatimizde vadedilen ıslahatçı olarak tanınan hz. Mirza Beşirüddin Mahmud Ahmed (ra) şöyle anlatmaktadır:
Allah’ın pak kelamı müminlerin affetmesi ve göz yumma alışkanlığı edinmesi gerektiğini söyler ve bunun faydasını şöyle açıklar: “Allah-u Teala’nın sizin günahlarınızı bağışlamasını istemez misiniz? Eğer siz Allah’ın sizin günahlarınızı bağışlamasını istiyorsanız o halde ey müminler! Siz de kardeşlerinizin kusurlarını bağışlayın. Eğer siz kardeşlerinizin suçunu bağışlarsanız Allah-u Teala da sizin kusurlarınızı affedecektir.
Barışı kökleştirmenin bir yolu da ihsan etmektir. Bununla ilgili de Kur’an-ı Kerim’de emir vardır. Allah-u Teala şöyle buyurur:
وَالْکَاظِمِیْنَ الْغَیْظَ وَالْعَافِیْنَ عَنِ النَّاسِ وَاللّٰہُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِیْنَ
Mümin odur ki öfkesini bastırır, insanları affeder ve üstelik onlara ihsan da eder. (Al-i İmran Suresi, 135)
Aynen bunun gibi yine şöyle buyurur:
اِنَّ اللّٰہ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْاِحْسَانِ وَ اِیْتَائِ ذِیْ الْقُرْبٰی
Allah, adaleti, ihsan etmeyi ve ita-i zil gurba (yakınlara davrandığı gibi davranmayı) emreder. Bu her üçünü içeren örnek bir olayı anlatacağım. Ben bunu hz. Mesih-i Mevud’un (as) dilinden de dinledim, daha sonra başka kitaplarda da okudum. Bu olay şöyledir: Bir defa hz. Hasan (ra), bir kölesine bir kap getirmesini söyledi. Olacak bu ya, köle kabı dikkatsizce kaldırdı ve kırdı. O sıradan bir kap olmayıp değerli bir şeydi ve hz. Hasan (ra) öfkelendi. Bunun üzerine o köle yukardaki ayeti okudu ve “öfkesini bastırmak, müminlere Allah’ın emridir” dedi. Bunun üzerine Hz. Hasan (ra) “ben öfkemi bastırdım” dedi. Bunu duyunca köle, Ayetin ikinci kısmını okudu ve “müminlere gereken, sadece öfkelerini bastırmak değildir aynı zamanda affetmeleri de emredilmiştir.” Dedi. Hz. Hasan (ra) “peki hadi seni affettim” dedi. O köle bunu duyunca “bundan fazlası da emredilmiştir, müminler ihsan etsinler, çünkü Allah sevgisi ihsan edenlere nasip olur” dedi. Bunun üzerine hz. Hasan (ra), “hadi git, ben seni azat ettim,” dedi. Yani o önce öfkesini bastırdı, sonra onu içtenlikle affetti ve sonra da ihsan ederek onu azat etti.
(Seyr-i Ruhani, Cilt 1, Sayfa 157-158)